ถาม :  ..............................
      ตอบ :  เรื่องของอาหาร ถ้าเราทรงอาหาเรปฏิกูลสัญญา เป็นปกติอยู่ มันก็แทบจะไม่มีปัญหาอะไรเลย แต่ว่ามันจะมาเพิ่มความระมัดระวังอยู่จุดหนึ่งตรงที่ว่า คอยระวังว่าอาหารนั้นจะเป็นโทษแก่เราหรือเปล่า ? กินลงไปจะดีกับร่างกายเรามั้ย ? บางคนแพ้อาหารบางอย่างอย่างนี้ บางคนตัวเองธาตุไฟพร่องกินอาหารเย็นเข้าไปก็เจ๊งเลย
              เพราะฉะนั้นถึงตอนนั้นต้องพิจารณาเองแล้วว่าอะไรเป็นอะไร แล้วยังมีของที่ภิกษุไม่ควรฉันอีกเยอะ อย่างเช่นเนื้อที่ต้องห้าม ๑๐ อย่าง เนื้อมนุษย์ เนื้อช้าง เนื้อม้า เนื้อหมา เนื้อหมี เนื้องู เสือโคร่ง เสือเหลือง เสือดาว ราชสีห์ อย่างนี้ห้าม ต้องคอยระวังไว้ แล้วก็อาหารสด อาหารดิบไม่ได้ ถ้าหากว่าเป็นพวกเนื้อสดเนื้อดิบไม่ได้หรอก ใครเล่นลาบเลือดมาก็อดเลย เขาจะมีข้อห้ามอยู่ แล้วก็พวกน้ำผลไม้ที่เป็นมหาผล ผลโตเกินกำปั้นหรือเกินลูกมะตูม อย่างเช่น มะพร้าว ส้มโอ แตงโม สับปะรด ถ้าหากว่าเป็นพวกนี้ห้าม
              เพราะฉะนั้นต้องคอยระวังอยู่ตลอด ถ้าหากว่าหลังเพลหลังเที่ยงไปแล้วนี่ถ้าหากว่าเป็นน้ำที่....ตอนแรกอนุญาตไว้แค่ ๘ อย่างเรียกว่า อัฐบาน เป็นน้ำ ๘ อย่างเกิดจากผลไม้ ๘ อย่างด้วยกัน เช่น น้ำกล้วยมีเมล็ด น้ำกล้วยไม่มีเมล็ด น้ำเหง้าบัว อะไรอย่างนี้ แล้วตอนหลังพระพุทธเจ้าท่านก็ทรงบัญญัติเพิ่มให้ว่าอย่างอื่นก็ได้ยกเว้นที่เป็นมหาผล
              คราวนี้มหาผลนี่เขาใช้คำว่าโตกว่ากำปั้น ในอรรถกถาท่านบอกว่า ถ้าหากว่าใหญ่เกินกว่าลูกมะตูม ก็ถือว่าไม่ได้ สิ่งนี้พระพุทธเจ้าท่านห้ามเอาไว้สองพันกว่าปีแล้ว ฝรั่งเขาเพิ่งตามทัน ฝรั่งเขาเพิ่งพิสูจน์ได้ว่าพวกมหาผลส่วนใหญ่จะมีฮอร์โมนเยอะมาก กินลงไปนี่ เดี๋ยวมันอยู่ไม่สุขกันหรอก โดยเฉพาะก่อนหน้าที่เขาว่าอะไรนะ ...ผู้หญิงท้องห้ามกินน้ำมะพร้าวใช่มั้ย ? สมัยนี้หมอเขาบอกว่าให้กินเข้าไปให้เยอะ ๆ เลยมันมีประโยชน์แก่เด็กในท้องมาก พวกฮอร์โมนพวกนั้นมันจะกระตุ้นการเจริญเติบโตของร่างกายได้สมบูรณ์กว่าปกติ เห็นว่ากินน้ำมะพร้าวเยอะ ๆ แล้วเด็กออกมาตัวขาวจ๋อง (หัวเราะ)
      ถาม :  ตาขาวจนเป็นสีฟ้าเลยค่ะ ?
      ตอบ :  มันขาวจนเป็นสีฟ้าเลยเหรอ ? จ้ะ ทุกอย่างที่พระพุทธเจ้าท่านห้ามหรือว่าอนุญาตมีเหตุผลทั้งนั้น เราตามถึงมั้ย ? ห้ามมาสองพันกว่าปี ฝรั่งมันเพิ่งตามทันว่าห้ามเพราะอะไร เพราะฉะนั้นถึงเวลานั้นแล้วก็ต้องระวังเอง นักปฏิบัติที่เข้ม ๆ จนกระทั่งไม่ติดในรสอาหาร แล้วก็ไม่ใช่ว่าจะฉันอะไรส่งเดช สิ่งที่ห้ามหรือว่าสิ่งที่ไม่เหมาะกับธาตุขันธ์ของตนเองก็ต้องระวังไว้ พระบางองค์ไปอยู่อีสานไม่ได้หรอก ....แพ้ข้าวเหนียว ฉันจะมากจะน้อยยังไงก็ตาม มันหลับหัวไถพื้นอย่างเดียว ภาวนาไม่ได้เลยล่ะ ถ้าอย่างเขาก็ต้องเลิกข้าวเหนียว ต้องย้ายที่ ย้ายที่มาอยู่แถวภาคกลางมากินข้าวเจ้าแทน พระพุทธเจ้าท่านถึงได้บอกว่าถ้าอาหารสัปปายะ คืออาหารเหมาะสม อุตุสัปปายะ อากาศเหมาะสม ไม่หนาวไม่ร้อนจนเกินไป สถานที่สัปปายะ สถานที่เหมาะสม การปฏิบัติจะเจริญ ก็เลือกหาที่เหมาะที่ควรแก่ตัวเอง อยู่ที่นี่ไม่มีความสงบก็ขยับซะหน่อย ขนาดบ้านหลังเดียวกันแต่ละมุมยังทำกรรมฐานได้ไม่เท่ากันเลย หลวงพ่อท่านเคยบอกว่าถ้านั่งที่ไหนแล้ว กำลังใจมันรวมตัวได้เร็วนะ เอาชอล์กขีดไว้เลย ถึงเวลานั่งที่นั่นใหม่ (หัวเราะ)
      ถาม :  (ถามเรื่องพระกริ่งพิชัยสงคราม)
      ตอบเอาพระกริ่งแช่น้ำนะ จุดธูป ๕ ดอก อาราธนาบารมีพระขอให้ช่วยสงเคราะห์ทำน้ำมนต์ที่เป็นยารักษาโรค สเร็จแล้วก็ว่าอิติปิโส ๓ จบ อิติปิโสที่ว่านี่หมายถึง อิติปิโสฯ สวากขาโตฯ สุปฏิปันโนฯ ด้วยนะ จะให้รักษาโรคอะไรก็อธิษฐานไปจะรักษาคนรักษาสัตว์ยังไงก็ว่าไป ตอนนี้กำลังให้เขาไปทำอยู่ ๒ องค์จะใช้เอง (หัวเราะ)
      ถาม :  ถ้าจะใช้ขอโชคลาภนี่ใช้ยังไงครับ ?
      ตอบ :  อันนี้ลองดูแล้วกัน เพราะว่าจริง ๆ ที่ทำมานี่เน้นหนักในเรื่องเกี่ยวกับการศึกการสงครามมากกว่า แต่จริง ๆ ท่านบอกว่าใช้ได้ทุกอย่างล่ะ ลองดู ถ้าใช้ในด้านโชคลาภก็ต้องกำกับคาถาเงินล้านไปด้วย เดี๋ยวเป่ายันต์ครั้งหน้าทำใหม่ คราวนี้เอาเป็นสีเงินจะได้ไม่ซ้ำกัน โทรบอกช่างเขาแล้วว่าไม่ต้องประหยัดงบประมาณหรอกใส่ไปให้เต็มที่เลย .....คิดราคามาก็แล้วกัน เพราะเราทำเราต้องการให้สวย พระสวยคนมองมันติดตา ได้อนุสสติถึงแม้ว่าจะแพงขึ้นแต่คิดราคาเท่าเดิม
      ถาม :  ถ้ามีคนทำคุณไสยในน้ำในอาหารนี่ แล้วเราไม่รู้ตัวนี เราจะแก้ไขได้ยังไงโดยที่เราไม่รู้ ?
      ตอบ :  เท่าที่หลวงพ่อท่านสอนพระ ท่านให้เสกอาหารก่อนทุกครั้ง เสกด้วยคาถาบารมี ๓๐ ทัศ ต่อด้วย นะโมพุทธายะ ตั้งใจอาราธนาบารมีพระท่านช่วยสงเคราะห์ทำลายไสยศาสตร์ เสร็จแล้วก็ว่าคาถาบารมี ๓๐ ทัศต่อด้วยนะโมพุทธายะ บางทีท่านบอกให้ทำน้ำมนต์พรมแต่ว่ามันประเจิดประเจ้อจนเกินไป อาตมาเองถนัดประเภทอาราธนาพระคลุมลงมาเลย ลักษณะนั้นถ้าหากว่าเขาทำมาในอาหาร ไสยศาสตร์มันจะสลายตัวหมด เคยไปลองกับพวกหมอผีกะเหรี่ยงมาหลายยกแล้วจ้ะ กินมันไปหน้าตาเฉยเลย แล้วมันเองก็นั่งมองด้วยความหวังว่าจะเกิดอะไรขึ้นแก่เรา ก็เกิดเหมือนกันแหละ....อร่อยดี (หัวเราะ) เล่นเอาประสาทกลับไปหลายรายแล้วจ้ะ อันนี้ขึ้นอยู่กับสมาธิของเราเหมือนกัน
      ถาม :  บารมี ๓๐ ทัศนี่กี่จบครับ ?
      ตอบ :  จบเดียวก็พอ แล้วถ้าจะให้ดีก็ภาวนาตลอดเวลาที่กินก็ได้
      ถาม :  มีวันหนึ่งน่ะค่ะ นอนอยู่ในห้อง เห็นมีเงาคนตัวใหญ่ ใหญ่กว่าคนสัก ๓-๔ เท่าน่ะค่ะ มาจับตัวเอาไว้ นิ่มก็หันไปมองหน้าเขาก็หันไม่ได้ เขากดหัวไว้ด้วย ก็เลยไปถามพี่เจี๊ยบค่ะ พี่เจ๊ยบเขาบอกว่านิ่มเคยสั่งฆ่าคนน่ะค่ะ ฆ่าเขาทั้งโคตรเลย เขาก็เลยอธิษฐานว่าจะตามมา แล้วก็ตามมาทุกภพทุกชาติเลยจนกว่าจะเอาเลือดของนิ่มไปล้างกันได้ ก็เลยถามเขาดูถามว่าจะบวชให้เขาค่ะ ทำบุญอย่างอื่นเขาไม่เอาต้องบวชให้เขา แล้วพี่เจี๊ยบบอกว่ามีตังค์ต้องไปซื้อโลงศพมาน่ะค่ะ แล้วเขียนชื่อของทุกคน .....(ไม่ชัด).....แล้วก็มอบดวงให้วัดไปไว้อุทิศให้เขาค่ะ ?
      ตอบ :  แล้วคิดจะทำวิธีไหนคะ เอาวิธีไหนดี ไปบวชง่ายที่สุด
      ถาม :  จะถามว่าจริง ๆ มันใช่หรือเปล่าคะ ?
      ตอบ :  อาตมาก็ไม่ทราบสิ แต่ถ้าเป็นอาตมามันอยากได้งั้นบอกว่าอีก ๒๘ วันแล้วค่อยมา
      ตอบ :  เออ...ก็พอดีเมนส์มาไง
      ถาม :  อ้าว....(หัวเราะ)
      ตอบ :  อยากได้ให้มันเลย ไอ้พวกนี้มันพลิกแพลงไม่เป็น ถ้าเรานี่พวกผีระอา แกล้งมันชนิดที่ ....หัวทิ่มหัวตำไปเลย
      ถาม :  แล้ว...คือพี่เจี๊ยบเขาบอกว่าเขายังไม่....?
      ตอบ :  คือเรื่องของกรรมนี่เราอาจจะเคยทำไว้จริง ๆ เพราะว่าเราเกิดมาแต่ละชาติ ก็ไม่ได้หมายความว่าเราอยู่ในสถานภาพอย่างนี้ อาจจะเคยเป็นเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินมา ถึงเวลาอาจจะประหารที ๗ ชั่วโคตร อย่างนั้นน่ะ มันก็เป็นไปได้เหมือนกัน
              ขณะเดียวกันถ้าหากว่าเราตั้งใจทำ ทำความดีของเรา มั่นคงอยู่ในทานศีลภาวนา ถึงเขาจะเพียรพยายามตามเท่าไหร่มันก็ตามไม่ทันหรอก แต่อย่าให้ความดีขาดช่วงลง ถ้าความดีขาดช่วงลงเขาก็มีโอกาสตามเหมือนกัน
      ถาม :  คือ....เขาก็ไม่ไปไหนสักทีน่ะค่ะ สงสารเขา มันเสียเวลาเขาด้วยน่ะค่ะ แล้ว....?
      ตอบ :  ไม่เห็นเป็นไร แล้วเขาได้บอกเราตรง ๆ หรือเปล่า ถ้าเขาไม่ได้บอกคราวหน้ามาก็บอกว่าจะให้หวยก็ให้ซะทีสิ (หัวเราะ) มัวแต่ช้าอยู่นั่นแหละขี้เกียจรอแล้วนะ
      ถาม :  พี่เจี๊ยบบอกว่าเขาน่ะอยากจะไปเต็มแก่แล้วค่ะ ....(ไม่ชัด)....เขาก็คงเบื่อเต็มแก่แล้วค่ะ แต่เขาก็ไม่ไปสักที ทำไมเขาไม่ไปล่ะคะทั้งที่เขาเบื่อจะแย่อยู่แล้ว ?
      ตอบใจของเขายังผูกอยู่มันกลายเป็นตัวเองผูกตัวเองอยู่ตรงนั้น คราวหน้าถามเขาเองนะ ให้คนอื่นถามมันไม่เคลียร์ พอเขามาแล้วถามเขาเองเลย เป็นใคร มีธุระอะไร ตอนั้นกลัวเขาหรือเปล่า กลัว ๆ เหมือนกันใช่มั้ย ? ตั้งใจถามเขาจำไว้ว่า เรื่องของผีเรื่องของเทวดา ถ้าไม่ใช่วาระของอุปฆาตกรรมเข้ามาจริง ๆ เขาทำให้เราตายไม่ได้หรอก อย่างเก่งก็แกล้งให้เรากลัวแค่นั้นเอง เขาไม่มีสิทธิที่จะฆ่าเรา บีบคอเราไม่ได้ แลบลิ้นเลียหน้าแบบแม่นาคพระโขนงก็ไม่ได้ (หัวเราะ) อย่างดีเขาทำให้กลัวเท่านั้น
              เพราะฉะนั้นก็รวบรวมกำลังใจไว้หน่อย ถึงเวลาก็ถามเขาว่าเขามาด้วยเหตุใด มีธุระอะไร ถ้าหากว่าช่วยเหลือได้ไม่เกินวิสัยจะช่วย ถ้าเกินวิสัยคุณก็ไปหาทางช่วยตัวเองก็แล้วกัน
      ถาม :  แล้วถ้าเกิดว่าอุทิศส่วนกุศลให้เขา ทีแรกหนูก็อุทิศส่วนกุศลให้เขาน่ะค่ะ หนูบอกให้เขาอโหสิกรรมให้ด้วยค่ะ แล้วเสร็จแล้วก็ไปถามพี่เจี๊ยบว่าเขาได้รับหรือเปล่า พี่เจี๊ยบบอกว่าเขาไม่รับ ก็เลยเอาใหม่ค่ะ อุทิศส่วนกุศลให้เขาโดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ไม่รู้ว่าถ้าสมมติบุญมากเยอะมากขึ้นแล้วเขาจะทำอะไรเราได้มากหรือเปล่า ?
      ตอบ :  แรงมันดีขึ้นมันได้บีบคอเราหนักขึ้น (หัวเราะ) อันนี้พูดเล่นนะ จริง ๆ แล้วที่เขาบอกว่า ตื๊อเท่านั้นที่จะครองโลกน่ะ น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน ตั้งใจทำดีให้เขาไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวมันทนความดีของเราไม่ไหวมันก็ไปเองแหละ ตื๊อบ่อย ตื๊อทุกวัน โดยเฉพาะว่าบุญกรรมฐานให้ไปเยอะ ๆ ตั้งใจว่าเราจะได้รับประโยชน์รับความสุขสักเท่าไหร่จากผลบุญอันนี้ขอให้เขาได้รับตามนั้นด้วย จะให้บวชชีก็จะบวชให้แต่รอเวลาหน่อย ลางานได้แล้วจะบวช เขาเอากี่วันนะ....บวช ?
      ถาม :  เขาไม่ได้บอกค่ะ ?
      ตอบ :  ไม่ได้บอกใช่มั้ยอ๋อ...ถ้าอย่างนั้นเขาต้องการแค่อานิสงส์ในการบวชเท่านั้น แบบเดียวกับบวชพระไงล่ะ บวชพระทันทีที่ญัตติเสร็จน่ะ เขาจะใช้แค่ว่า อุปสัมปันโน สังเฆนะ บัดนี้อุปสมบทเป็นสงฆ์แล้วนะ ตอนนั้นน่ะอานิสงส์ของการบวชจะได้เต็มที่เลย
              ถ้าหากว่าเป็นเจ้าตัวของคนที่บวชเองก็จะได้ ๖๐ กัปเลย พ่อแม่ได้ ๓๐ เจ้าภาพได้ ๑๕ คนช่วยงานได้ ๘ อานิสงส์ได้ตอนนั้นเลย ส่วยการที่อยู่ต่อยาวนานเท่าไหร่ก็ตามถ้าทำดีก็บวกเข้าไป ถ้าทำชั่วก็ลบออกมา หลายคนอยู่นาน ๆ อยู่ซะขาดทุนเลย เพราะฉะนั้นเขาอาจจะต้องการแค่อานิสงส์ของการบวช ถ้ามีเวลาแค่วันสองวันก็บวชให้เขาก็ได้
      ถาม :  ถ้าเผื่อเราฆ่าคนมาก ๆ อย่างนี้น่ะค่ะ แล้วยังไม่ตกนรกสักที มันก็จะตามเราไปอย่างนี้หรือคะ ?
      ตอบ :  มันก็จะตามไปเรื่อย อย่างอาตมามันก็ตามมาเรื่อย ไม่ได้ใช้หนี้มันมาเยอะหลายชาติเต็มทีแล้วล่ะ แต่มันตามทวงไม่ได้เองช่วยไม่ได้
      ถาม :  หนี้เสียหรือคะ ?
      ตอบ :  (หัวเราะ) ไม่ใช่ NPL เราเต็มใจจะคืนให้แต่มันไม่มาเอาสักทีน่ะ แล้วเขาก็จะรอระยะรอโอกาสรอเวลาที่ตัวกุศลของเราขาดช่วงลง ถ้ากุศลที่เราทำขาดช่วงลงพวกนี้ก็จะหาจังหวะแทรกเข้าแทน เพราะฉะนั้นอย่าเผลอเป็นอันขาด อย่างพวกเรานี่ถ้าลงนรกนี่มันซ้ำเลย ของเก่าเท่าไหร่มันคิดดอกทบต้นหลายเท่าเลยล่ะ
      ถาม :  แล้วถ้าเผื่อว่าปรารถนาพุทธภูมินี่ก็แย่ ?
      ตอบ :  จะแย่ตรงไหนล่ะ....ก็หนีมันไปทุกชาติสิ สร้างกำลังใจให้เข้มแข็งอย่างน้อย ๆ ทรงปฐมฌานให้ได้ก็เผ่นหนีจากมันได้แล้ว ถึงเวลากำลังบุญสูงกว่าเราก็เกิดเป็นเทวดาเป็นพรหมอยู่ข้างบนโน้น บ๊ายบาย...เอาไว้ชาติต่อไปนะจ๊ะ แล้วชาติต่อไปถ้าตามไม่ได้ก็ไปต่ออีก (หัวเราะ) ฉันเต็มใจที่จะจ่ายแต่ตามมาให้ทัน
              เป็นไง...เกิดมาแต่ละชาติ การสร้างบุญสร้างบารมีเราไม่ได้ทำความดีอย่างเดียว ความชั่วก็ทำด้วย ถ้าหากว่าเกิดมาเป็นนักรบต้องปกป้องครอบครัวตัวเอง ปกป้องชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ มันก็ยิ่งต้องทำบาปหนักขึ้นไปอีก แต่ขณะเดียวกันท่านทั้งหลายเหล่านั้นก็คือ สิ่งที่ทำแทบจะไม่มีโอกาสได้ทำเป็นส่วนตัวเลย ทำเป็นส่วนรวมมากกว่าในเมื่อทำเป็นส่วนรวมมากกว่า เจตนามุ่งร้ายใครมันไม่มี เพราะฉะนั้นโทษเกิดเหมือนกันแต่มันไม่ได้เกิดเต็ม ๑๐๐% แล้วอีกอย่างหนึ่ง ส่วนใหญ่กำลังใจเข้มแข็งมากถึงเวลาก็อาศัยการฝึกสมาธิทรงฌานทรงสมาบุติได้ก่อนตายก็เข้าสมาบัติไปแน่บ (หัวเราะ)
              ไม่เห็นต้องกลัวมันตามเลย ทุกวันนี้ยังสบายใจอยู่เลย ดูเอาแค่ลุ้นแค่ว่าให้ไปอยู่ตรงหน้าท่านลุงพระยายมเท่านั้นแหละ รับรองว่ารอดแน่ ฝากไว้เยอะ ทำเมื่อไหร่ก็ฝากไว้ ๆ นึกไม่ออกจริง ๆ ท่านก็ต้องบอกอยู่แล้ว อาตมาลุ้นแค่นั้นแหละ เอาเท่านั้นพอ ได้มากกว่านั้นถือว่าฟลุค
      ถาม :  แล้วถ้าอย่างนั้นในส่วนที่ไม่ได้ให้ท่านลุงเป็นพยานไว้จะส่งผลเมื่อไหร่ครับ ?
      ตอบ :  ถึงเวลามันจะมารวมตัวหมด
      ถาม :  เรามีสิทธิ์ใช้จนหมดแล้วค่อยลงไม่ได้เหรอครับ ?
      ตอบ :  โอ้โห....ถ้าหากว่าขึ้นไปข้างบนแล้วยังลงอีกแสดงว่าเซ่อสะเด็ดเลย พอขึ้นไปข้างบนก็เห็นแล้วว่าพลาดเมื่อไหร่นี่ยับเยินแค่ไหน เราก็ไปต่อซิ ใครจะอยู่ล่ะ อย่าหนีไปมาเลเซียแล้วก็กลับมาให้จับได้นะ....ตาย
      ถาม :  ไปวัดท่าขนุนนี่ โดนทั้งคืน ให้ผมตื่นทุกชั่วโมงเลย ?
      ตอบ :  ยังดี บางทีนี่ไม่ให้หลับเลย พอเคลิ้ม ๆ จะหลับมันกระตุกขาให้ตื่น
      ถาม :  กลับบ้านมานอนอีก ๓ วันก็ไม่ได้หลับเลย ?
      ตอบ :  แล้วตอนนี้หลับได้หรือยัง ?
      ถาม :  ตอนนี้ก็หลับแต่ไม่สนิทน่ะฮะ ?
      ตอบ :  มา เดี๋ยวจะช่วยตีให้สลบเลย ก้มหัวมา
      ถาม :  เป็นทุกข์จริง ๆ (เสียงตีหัว) ?
      ตอบ :  เอาให้แตกกระจาย มีสาวบ้านอู่ล่องคนหนึ่งชื่อบัวเงิน ไม่ได้นอนมา ๔ เดือนกว่าแล้ว หน้าเหี่ยวมาเชียว มาบวชชี เขามาถึงก็....หลวงพ่อช่วยหนูด้วยค่ะ หนูโดนไสยศาสตร์มา ถามว่ารู้ได้ยังไงวะ ? มันบอกว่ามีคนเขาตั้งใจทำ ของเราเองคือว่าตั้งใจแล้วว่าถ้ามันไม่มาดิ้นพราด ๆ อยู่ตรงหน้าก็ไม่ช่วยมันหรอก แต่นี่มันมาแล้วก็จำเป็น ก็ใช้วิธีนี้แหละ ตีหัวมันไปทีหนึ่ง มันนอนไป ๒ วันกับ ๒ คืนถึงตื่น คุ้มกับไม่ได้นอนมา ๔ เดือน
      ถาม :  (ถามเกี่ยวกับสุนทรภู่)
      ตอบ :  เขาอธิษฐานทีไร เขาจะอธิษฐานแสดงถึงความปรารถนาพระโพธิญาณทุกที อย่างไปไหว้ภูเขาทอง
              ขอเดชะพระเจดีย์คิรีมาศ บรรจุธาตุที่ตั้งนรังสรรค์ ข้าอุตส่าห์มาเคารพอภิวัน เป็นอนันต์อานิสงส์ดำรงกาย จะเกิดชาติใด ๆ ในมนุษย์ ให้บริสุทธิ์สมจิตที่คิดหมาย ทั้งทุกข์โศกโรคภัยอย่าใกล้กราย แสนสบายบริบูรณ์ประยูรวงศ์ ทั้งโลโภโทโสแลโมหะ ให้ชนะใจได้อย่าไหลหลง ขอฟุ้งเฟื่องเรืองวิชาปัญญายง อีกทั้งทรงศีลขันธ์ในสันดาน อีกสองสิ่งหญิงร้ายและชายชั่ว อย่าเมามัวหมายรักสมัครสมาน ขอสมหวังตั้งประโยชน์โพธิญาณ ตราบนิพพานชาติหน้าให้ถาวร เป็นไง....เขาเลี้ยวเข้าหาพระโพธิญาณจนได้เลย
              เพราะฉะนั้นสุนทรภู่ รับประกันว่าต้องเป็นพระโพธิสัตว์แน่ ๆ ไปเถอะไปอธิษฐานเอาตรงนั้น แต่อย่าไปอธิษฐานตราบนิพพานเอาชาติหน้านะ เราเอาชาตินี้นะโว้ย
              วันก่อนหลวงพี่กิตติชัย เขาก็ไปอยู่ที่วัดท่าขนุนด้วย รายนี้ก็พระโพธิสัตว์ พวกเราพอทำกรรมฐานทำวัตรเสร็จก็อธิษฐานขอนิพพานในชาติปัจจุบันนี้เทอญ แกสะดุ้งยึก (หัวเราะ) รีบปฏิเสธพัลวันไม่เอาด้วย ไปคนละทางกันล่ะสิ ของเขา ๆ จะเกิดใหม่ ของเรา ๆ เอานิพพานในชาติปัจจุบันนี้แกก็เลยต้องเปลี่ยน ให้แกให้ศีลแทนที่แกจะให้ เขาขอศีลห้านี่ ไปกาเมสุมิฉา จะหลุดอะพรัหมจริยาออกมา ไอ้เรานี่ขำก็ขำ เขาก็รีบเปลี่ยนเป็นกาเม เขาไม่ได้หลุดออกมาหรอก แต่ใจมันคิดแล้ว ว่าให้ศีลเสร็จก็เลยถามเขาว่าจะให้อะพรัหมจริยา แล้วเสือกอมกลับเข้าไปทำไม เขาหัวเราะใหญ่ ตัวเองมันชินกับอะพรัหมจริยาเวระมะนีใช่มั้ย ? โยมขอศีลห้าก็จะให้อะพรัหมจริยา